Her zaman bir zanaat olarak kalmıştır. Geçmişte kalemle yazı yazmak, yazarın iç dünyasını kağıda dökmesinin en saf halindeydi. Her kelime, her cümle, bir düşünceyi, bir duyguyu yansıtıyordu. Yazar, o süreçte yalnızca bir iletişim aracı değil, aynı zamanda bir sanatçıydı. Zamanla yazı, teknolojinin etkisiyle dijitalleşti. Artık yazı yazmak, bilgisayar başında birkaç tuşa basarak gerçekleşiyor. Bu dönüşüm, yazma sürecini hızlandırdı. Klavye, kalemin yerini aldı. Ancak yine de yazı, bir teknik bilgi ve özen gerektiriyor. Yazar, dilin inceliklerini doğru kullanmalı ve okuyucusuna anlamlı bir metin sunmalı. Bugün ise bir adım daha atıldı: ChatGPT Çağı. Yapay zekâ, kısa sürede düzgün ve etkileyici yazılar oluşturabiliyor. Klavyeye parmak basmaya bile gerek yok. Ancak burada dikkat edilmesi gereken önemli bir nokta var: Yazarlık sadece kelimeleri sıralamak değildir. Yazı, bir insanın iç dünyasını, duygularını ve düşüncelerini dışa vurma biçimidir. Ve bunu sadece insan yapabilir. Yapay zekâ, doğru cümleler kurabilir. Ancak yazıyı bir anlam yükleyerek oluşturmak, ona derinlik katmak ve gerçek bir duygu eklemek, insana özgü bir yetenektir. Teknoloji yazıyı hızlandırabilir, ancak hızın derinlikten ödün verdiği de bir gerçektir. Sonuç olarak, teknoloji ne kadar ilerlerse ilerlesin, yazarlık hâlâ bir zanaat olarak kalacaktır. Çünkü yazı, her zaman bir insanın içsel düşüncelerinin, hayallerinin ve sorgulamalarının bir ifadesidir. Bu, yapay zekânın yakalayamayacağı bir özellik olacaktır
